لکنت زبان یکی از چالش‌برانگیزترین اختلالات گفتاری در دوران کودکی است که با تکرار صداها، کشش هجاها یا قفل‌های ناگهانی در جریان صحبت کردن شناخته می‌شود. این وضعیت معمولاً بین سنین ۲ تا ۵ سالگی، یعنی زمانی که رشد زبانی کودک با جهش بزرگی روبه‌رو است، ظاهر می‌شود و در بسیاری از موارد باعث نگرانی شدید والدین می‌گردد. اگرچه لکنت جنبه‌های فیزیولوژیک دارد، اما محیط عاطفی و سطح استرس کودک نقش تعیین‌کننده‌ای در شدت و ماندگاری آن ایفا می‌کند؛ به همین دلیل، مراجعه به بهترین روانشناس کودک در مشهد به والدین کمک می‌کند تا علاوه بر گفتاردرمانی، ریشه‌های اضطرابی این اختلال را در کلینیک راد شناسایی کرده و با اصلاح سبک تعاملی در خانه، فشار روانی را از روی دوش کودک بردارند. درک این نکته ضروری است که لکنت زبان نباید به عنوان یک نقص دائمی دیده شود، بلکه باید به عنوان پیامی از سوی سیستم عصبی کودک برای نیاز به آرامش و حمایت بیشتر تلقی گردد.

لکنت زبان دقیقاً چیست؟ (کالبدشکافی یک اختلال)

لکنت زبان (Stuttering) ناشی از ناهماهنگی موقت میان سرعت پردازش افکار در مغز و توانایی اندام‌های گفتاری (لب‌ها، زبان و حنجره) برای ادای آن افکار است. در واقع ذهن کودک کلمات را با سرعت بسیار بالایی تولید می‌کند، اما سیستم حرکتی دهان هنوز برای اجرای این فرامین پیچیده آماده نیست.

ریشه‌های اضطرابی؛ بنزین بر روی آتش لکنت

بسیاری از والدین می‌پرسند: "چرا کودک من در هنگام بازی با عروسک‌هایش عالی حرف می‌زند، اما به محض ورود یک غریبه دچار لکنت شدید می‌شود؟" پاسخ در "اضطراب موقعیتی" نهفته است.

۱. کمال‌گرایی والدین و فشار برای عملکرد

وقتی والدین به طور مداوم اشتباهات گفتاری کودک را اصلاح می‌کنند یا از او می‌خواهند کلمات را "درست" بیان کند، کودک دچار اضطراب عملکرد می‌شود. او می‌ترسد که اگر لکنت کند، تأیید والدین را از دست بدهد. این ترس باعث منقبض شدن عضلات گلو شده و لکنت را تشدید می‌کند.

۲. تغییرات ناگهانی و تنش‌های محیطی

اتفاقاتی مانند تولد فرزند جدید، جابه‌جایی منزل، دعواهای خانوادگی یا شروع مهدکودک می‌تواند ماشه لکنت را در کودکانی که زمینه ژنتیکی دارند، بچکاند. در این حالت، لکنت زبانی است که کودک با آن "بی‌ثباتی محیط" خود را فریاد می‌زند.

۳. ترس از قضاوت همسالان

با ورود به مدرسه، لکنت از یک موضوع خانوادگی به یک چالش اجتماعی تبدیل می‌شود. ترس از تمسخر توسط دوستان (Bullying) باعث می‌شود کودک به جای تلاش برای صحبت کردن، به سکوت پناه ببرد. این "اجتناب از گفتار" خود ریشه اضطراب‌های عمیق‌تر و لکنت‌های پیچیده‌تر در آینده است.

انواع لکنت و تفاوت‌های آن‌ها

متخصصین در کلینیک راد لکنت را به دو دسته کلی تقسیم می‌کنند:

  • لکنت رشدی: که در سنین پایین شایع است و به دلیل تکامل سیستم عصبی رخ می‌دهد. بیش از ۷۵ درصد این کودکان با مداخلات ساده و گذشت زمان بهبود می‌یابند.

  • لکنت عصبی یا روانی: که بر اثر ضربات عاطفی، ترس شدید یا مشکلات سیستم عصبی مرکزی ایجاد می‌شود و نیاز به درمان‌های تخصصی‌تر و طولانی‌مدت دارد.

رویکرد درمانی چندجانبه در کلینیک راد

ما در کلینیک راد معتقدیم که برای درمان لکنت، نباید فقط روی دهان کودک تمرکز کرد، بلکه باید تمام دنیای او را بررسی کرد.

الف) روان‌درمانی حمایتی و کاهش اضطراب

روانشناس با استفاده از تکنیک‌های بازی‌درمانی به کودک کمک می‌کند تا اعتماد به نفس آسیب‌دیده خود را ترمیم کند. هدف این است که کودک بپذیرد "لکنت داشتن اشکالی ندارد". وقتی فشار برای عالی بودن برداشته شود، اضطراب کاهش یافته و کلام روان‌تر می‌شود.

ب) آموزش غیرمستقیم به والدین (مدل تعاملی)

بزرگترین درمانگر کودک، والدین او هستند. ما به والدین می‌آموزیم:

  • سرعت صحبت کردن خود را کاهش دهید: وقتی شما آرام حرف می‌زنید، کودک هم ناخودآگاه آرام می‌شود.

  • تماس چشمی را حفظ کنید: وقتی کودک لکنت می‌کند، نگاهتان را برنگردانید؛ این کار به او حس شرم می‌دهد.

  • شنونده باشید، نه اصلاح‌گر: به محتوای حرف کودک توجه کنید، نه به شیوه بیان او.

ج) تکنیک‌های تنفسی و آرام‌سازی (Relaxation)

آموزش تنفس دیافراگمی به کودک کمک می‌کند تا در لحظه قفل شدن گفتار، بتواند آرامش خود را بازیابد و فشار را از روی حنجره بردارد.

زمان طلایی برای مراجعه به متخصص

بسیاری از والدین به امید اینکه "خودش خوب می‌شود" زمان را از دست می‌دهند. در صورت مشاهده موارد زیر، حتماً باید مشاوره تخصصی دریافت کنید:

  1. اگر لکنت بیش از ۶ ماه ادامه یافته است.

  2. اگر کودک هنگام صحبت کردن فشار فیزیکی زیادی به خود می‌آورد (مثلاً چشم‌هایش را می‌بندد یا مشت‌هایش را گره می‌کند).

  3. اگر کودک از صحبت کردن در جمع خجالت می‌کشد یا کلاً ساکت شده است.

  4. اگر سن کودک بالای ۵ سال است و لکنت هنوز ادامه دارد.

نتیجه‌گیری

لکنت زبان لزوماً یک تقدیر همیشگی نیست. این اختلال در واقع تقاطعِ ظریف میان گفتار و عاطفه است. با رویکردی مهربانانه، علمی و صبورانه در کلینیک راد، می‌توان به کودک آموخت که چگونه با اضطراب‌های خود روبرو شود و بر موانع کلامی غلبه کند. هدف ما تنها "روان صحبت کردن" نیست، بلکه پرورش کودکی است که با وجود هر چالشی، از حرف زدن و ابراز وجود لذت ببرد. به یاد داشته باشید، آرامش شما به عنوان والدین، قوی‌ترین داروی لکنت فرزندتان است.